Je kunt je ervaring kiezen

‘Terugschakelen, je MOET terugschakelen,’ riep mijn vriend die al een paar minuten bovenaan de heuvel op me stond te wachten. ‘Je moet echt terugschakelen anders is je batterij zo leeg.’ Fietsen naar het drielandenpunt. Vriendlief mijlenver vooruit. Ik erachteraan in mijn eigen tempo en dus in de verkeerde versnelling. Herkenbaar?

Ik zal heel eerlijk zijn. Ik houd niet zo van fietsen. Mijn vriend wel. Voor hem kan het niet snel genoeg. Motorrijden doet ie ook graag. Zonder mij. Want voor geen goud klim ik achterop. Ik wandel het liefst. En dat hadden we de afgelopen dagen in het prachtige landschap van Zuid-Limburg dan ook gedaan.

Nu gingen we fietsen. Ook leuk. Maar minder leuk.

Terwijl ik de heuvel optrapte (een elektrische fiets laat je echt nog wel werken!), keek ik om me heen.

En ik genoot. Van het landschap, het uitzicht, de veldbloemen…. Waanzinnig mooi.

Totdat er een klein duiveltje langskwam. 

‘Ik kan dit niet. Ik ben niet zo snel. Mijn helm zit niet goed. Waarom deed ik überhaupt die helm op. Versnellingen? Wat nou; versnellingen!? Waar hangt die vent eigenlijk uit? Wacht ie wel?’

Dit duiveltje wees me in luttele seconden de weg naar: me zielig vinden, me minder voelen, me in de steek gelaten voelen, me slachtoffer voelen.’ 

AGH! Wat gebeurt hier? Net genoot ik nog van de omgeving en nu was ik in een rap temp bezig om mezelf te verliezen in onzin. Ja, ONZIN. Pure onzinnigheid.

In een split second wist ik: ik heb 2 keuzes.

Ik kan kiezen om te blijven genieten van deze fietstocht (ook al ging ik liever wandelen) of ik kies voor het creëren van een verhaal waarom mijn vent niet deugt, de berg te stijl is, de helm te strak zit….. whatever…. Verzin het maar.

Ik koos voor het eerste. En dat was superduper makkelijk. Waarom? Omdat ik al vaak genoeg in mijn leven de andere keuze had gemaakt. En daar wil ik niet meer uithangen. Er is namelijk geen bal aan om je zielig te voelen.

Misschien denk je nu: ja maar, die vent van je die fietste toch hard door en hij had toch opmerkingen over je fietsstijl. Is dat zo? Of heb ik je dat net doen geloven omdat ik dat zelf bijna had geloofd?

Het leven is echt heel simpel. En een leuke vakantie hebben, kan dus ook heel simpel zijn. Weet je hoe? Door te durven KIEZEN. 

Waar kies je voor? Welke gedachten laat je toe en welke niet? Waar richt je je aandacht op en waarop niet? Wat maak je groter en wat niet?

Tijdens deze fietstocht realiseerde ik me opnieuw dat we altijd, ALTIJD een keuze hebben hoe we reageren op onze ervaringen. 

En zal ik je wat vertellen. Ik genoot van die vent van mij. Hoe hij als een kleine jongen keihard de berg af racete en zijn snelheid zat bij te houden. ‘Ik heb die scherpe bocht heel breed gepakt,’ zei hij nog met een big smile. Alsof hij op zijn motor zat. Dat is toch genieten. Om al die levenslust in je partner te zien. In ieder geval veel leuker dan te sippen over ‘ik ben niet snel genoeg, ik snap niks van terugschakelen en ik word in de steek gelaten’.

Maar dit kun jij ook hè.

Als je merkt dat je in een andere stemming komt, merk dan eens op welke gedachten je hebt. En vraag je dan af: wil ik hierin meegaan of niet? Wil ik dit geloven of niet?

Zo simpel kan het zijn. Echt waar.