Je hebt je leven lekker op de rit. Prima huis, prima vent, prima kiddo’s, prima baan. En daar zit nou net de kneep. Het is allemaal prima, en toch mis je iets.

Je voelt onrust: er is meer, maar wat? En die onrust neemt alleen maar toe. Want hé, jij weet ook dat de tijd doortikt, en dat je er niet jonger op wordt. Dus als ‘het’ nu niet gaat gebeuren, wanneer dan wel?

Je hebt al veel aan persoonlijke ontwikkeling gedaan. Trainingen en cursussen gevolgd, boeken gelezen… En elke keer leer je weer wat nieuws over jezelf, en denk je te weten dat je hebt gevonden wat je zocht. Maar het wil maar niet concreet worden, dus voordat je het weet, is daar (ah nee hè!) alweer die onrust.

Wat zoek je nu eigenlijk? Als je ’t wist, zou je deze tekst nu niet lezen. Je komt niet verder dan ‘ik wil meer vervulling en meer voldoening in m’n leven’. Kortom, je krijgt je vinger er niet opgelegd en dat frustreert enorm.

Dat er meer is tussen hemel en aarde, daar hoeven we het niet over te hebben. Dat weet je allang. Je praat er niet zo veel over, en niet iedereen weet dit van jou. Maar voor jou staat het als een paal boven water: je bent hier op aarde met een reden. En dat onrustige gevoel, dát heeft daarmee te maken. Zoveel weet je dan weer wel.

Ondertussen zie je met eigen ogen dat de samenleving in rap tempo verandert. Hopelijk wordt het straks beter, liefdevoller, eerlijker, gelijkwaardiger. Maar eerlijk gezegd, zie jij daar nog niet zoveel van terug. 

Je zou maar wat graag willen bijdragen aan die leukere, mooiere wereld die (naar er wordt gezegd) in de pijplijn zit. Maar hoe dan? En zo blijf je in kringetjes ronddraaien, in je leven dat prima op orde is, maar het net niet helemaal is.